Bugün.

Bugün birinin canı o kadar sıkkındı ki belki de sen sıktın onun canını. Kim bilir ne yaptı sana ya da sen ne yaptın ona bugün..
Ne kadar önemsedin ki hayatındaki insanları. Bugün birisi sana kırıldı.
Neden kırdın onu söyler misin?
Başkalarının acısını mı çektirdin yoksa.
Bugün birisi gitti biliyor musun? Acaba neden kim gönderdi dersin onu.
Sen mi? Yoksa içindeki sen mi?
Ya da belki de kendi gitmek istemiştir ne dersin?
Bugün bir yerde bir genç kız öldü biliyor musun?
Belki çok süratli bir aracın altında, belki sarhoş bir beynin esiri altında.
Bugün bir can daha yandı biliyor musun?
Belki bir evlat acısıydı yakan, belki bir baba acısı.
Bugün bütün acıları geçtim aslında. Bugün çok daha önemli bir şey oldu biliyor musun?
Bugün sadece birine bir şey olmadı. Bugün sadece birinin canı sıkılmadı. Bugün sadece birisi gitmedi. Bugün sadece birisi ölmedi.
Bugün binlerce can daha yandı.
Bugün 7 annenin daha yüreğine kor gibi bir ateş düştü. Yine üzerinde yüzlerce kanı bulunduran bu topraklar için 7 askerimiz daha şehit oldu.
Türkiye’nin çeşitli şehirlerinde bulunan asker cenazelerinden yayınlanan haberler insanların tüylerini ürpertmemesi mümkün değil maalesef.
Oysa bu bizim bildiğimiz sadece Tokat’taki şehitlerimizden birkaç tane haberdi. Hayatta birbirimizden habersiz yaşadığımız gibi çevremizdeki insanları bile kırdığımızda fark etmediğimiz gibi gidiyorsa bu hayat.
Peki ya bilmediğimiz duymadığımız görmediğimiz şehitlerimiz onlardan neden haberimiz yok.