Şimdilik seviyorum

Kendini bilmez bazen sözlerim kimi zaman aşık cümleler kimi zaman isyankar sana.
Ne gelişlerin geliş ne gidişlerin gidiş.
Öyle zamanlar da geldin ki tam sana ihtiyacım varken öyle zamanlarda gittin ki tam sana ihtiyacım varken.
Ne gelişini anladım ne gidişini.
Artık git. Yüreğimden siliyorum seni. Hemde bu defterden.
Şimdi sensizlik zamanı yüreğimin.
Son gelişin vardı yaa hani. Tam alışmışken sensizliğe, gidişini kabullenmişken.
Ve tam sana ihtiyacım varken git diyemedim o yüzden.
Bu kez farklı sanmıştım, bu kez gerçekten kalbinin seni bana getirdiğine inanmıştım. Mutluluğumun kısa süreceğini düşünmedim dersem yalan söylemiş olurum. Aslında biliyordum, birgün yine gideceğini. Ama bu kadar erken düşünmemiştim.
Yine de alışmam, varlığını hissetmem uzun sürmedi. Yine yenildim sana. Sana ve kalbime.
Olsun varsın aşk yensin beni. Zaten bir tek ona hayır diyemedim bugüne kadar. Ne geldiyse başıma ondan geldi ya.!
Ama merak etme.
Bazen sensiz olmak daha iyi geliyor bana.
Seni daha fazla düşünüyorum bana yaptıklarını.
Çektiğim acının tarifini daha iyi anlıyorum. En zamansız anlarımda çekip gitmelerinin bana bıraktığı tortuları siliyorum.
Seni severkende başka bir aşkın enkazlarındaydım. Şimdi de senin enkazını temizleyecek bir kalp lazım bana.
Peki yaa kalbim. Kalbim sevecek mi acaba?
Senden sonra alışabilecekmi başka bir tene. Dudakları sende ki sıcaklığı verecek mi bana. Yok yok sanırım ben seviyorum seni. Sen olmasan da seveceğimi biliyorum.
Bir gün elbet bitecek sevgim ama şimdi şimdilik seviyorum seni.